دست نوشته های ما

طبق بحث های قبلی در این فصل نتایج این ازمایش شگفت اور نیستند و ممکن است خواننده متوجه شود که عوامل مهم نادیده گرفته شدند.انتظار می رفت که قله های هارمونیک در شدت های بالای محرک با نورون های SR پایین/استانه بالا حفظ شوند و به تحقیق این را تایید می کند(Schalk & Sachs,1980) . ثانیا تست اولیه ی PSTHها سرعت های Spike بزرگتری را نشان می دهد.و سرعت های Spike اغازین محدوده ی پویا بزرگتری نسبت به Spikeهای حالت ثابت دارد. اگر تحلیل های  با استفاده از قسمت اولیه PSTH انجام شود قله های هارمونیک در شدت های خیلی بالاتری حفظ می شود (Smith, 1985) .گفتار واقعی بسیار پویا است پس این احتمالا نقش دارد.

نهایتا طرح های کد گذاری مکانی طبیعی احتمالا کدهای زمانی و سرعت را ترکیب می کنند. بسیاری از اطلاعات طیفی در واکه ها زیر 5 KHz که فاز لاکینگ قابل اندازه گیری است قرار دارد. با فرض اینکه کدگذاری واکه ها بوسیله ی نورون های با فرکانس های ویژه ی کمتر از 5 KHz انجام می شود. می توانیم ازمایش کنیم که ایا یک plot قدرت فاز لاکینگ در مقایسه با فرکانس ویژه محرک طیف دامنه را تولید می کند یا خیر. توجه کنید که این انالیز نشان دهنده یک ترکیب کدهای زمان مکان است زیرا فرض میشود هر نورون فرکانس ویژه خود را بوسیله ی زمان بندی Spikeهایش نشان می دهد.ستون سمت راست نتایج چنین ازمایشی را برای یک محرک اینجا را کلیک کنید گفتاری یکسان که اکنون در نظر گرفته شد نشان می دهد مقیاس واقعی استفاده شده سرعت میانگین فاصله محدود شده به مکان ، از تغییر فوریر هیستوگرام فاصله طبقاتی هر نورون گرفته شده است اما می توان انرا مشابه قدرت نرمال شده قفل فازی دانست. مجددا انچه مورد ازمایش قرار می گیرد این است که ایا توزیع پاسخ نورون ها در این نوروگرام تغییر یافته (تنها میانگین نشان داده شده است) شکل طیف محرک اصلی را تولید خواهد کرد یا خیر. و ایا قله های هارمونیک در شدت های بالا حفظ خواهند شد یا خیر. در واقع قله ها بخوبی حفط می شوند و نشان می دهند که تاثیرات اندکی از تغییرات در شدت محرک می پذیرند. با داشتن قفل فازی و نیزسرعت های Spike در شدت های بالا  ، چرا ممکن است قفل فازی کار حفظ قله های طیفی را بهتر ازمیزان پاسخ ها انجام دهد؟ کلید این مسیله در تفاوت های بین همزمانی سرکوب و سرعت سرکوب قرار دارد. و نیز در طریقی که پتانسیل عمل برای انالیز به حساب می ایند. فقط پتانسیل های عمل قفل فازی شده به فرکانس ویژه هر نورون در گنجانده شده اند. از پتانسیل های عمل قفل فازی شده به فرکانس های دیگر صرف نظر شده است. حتی اگر انه به افزایش کلی در سرعت پتانسیل عمل کمک کرده اند. علیرغم نتایج چشم گیری که با استفاده از مقیاس های زمانی می توان بدست اورد این که چطور ذهن از این ها استفاده می کند مشکل ساز است. یک کد مکان-زمان ترکیب شده مستلزم این است که سیستم شنوایی مرکزی به نوعی بتوانند تنها ان پتانسیل های عملی را که به فرکانس ویژه خود نورون قفل فازی شده اند ،تشخیص دهد. همانطور که توضیح می دهد، دقت زمانبندی حدود شنوایی وقتی که یک حدود شنوایی به طور مرکزی پیش می رود بسرعت از بین می رود. مشخص نیست که چطور کدهای زمانی در مغز نگه داری می شوند یا تغییر شکل داده می شوند.