دست نوشته های ما

نوعی از تکنولوژی میکروفن

انتخاب سمعک های مرسوم

صرفنظر از انواع تنظیم مداری ، شنوایی شناس باید از اهداف تنظیم مناسب را که باعث تعیین مشخصه های الکترواکوستیکی قبل از سفارش سمعک و پیش تنظیمات وسیله می شود ، مشخص کند. با سمعک های مرسوم ، این با اهمیت تلقی می شود که چگونه سمعک باید قبل از تنظیم عمل کند، به دلیل حداقل انعطاف پذیری برای تعدیلات در روز تنظیم وسیله در دسترس خواهد بود. خوشبختانه شنوایی شناس استراتژی های تنظیم بسیاری را برای سمعک انتخاب دارد. متاسفانه تحقیقات اندکی در دسترس هستند برای عملکرد نسبی سمعک در فردی که از این روش های تنظیم استفاده می کند. بنابراین شنوایی شناس باید استراتژی تنظیم مناسب را براساس تجربیات سابق ، مدت زمان در دسترس و منابع در دسترس انتخاب کند.

انتخاب کردن استراتژی تجویزی

بدست آوردن میزان پاسخ کوپلر 2cc

تمرکز این بخش بر روش هایی است که با روش های تنظیمی بسیاری در استفاده کننده سمعک سفارشی می تواند استفاده شود. این نوع از سفارش زمانی ضروری است که پاسخ های سمعک های با انعطاف پذیری کمتر یا مرسوم سفارش داده می شوند. با یک سمعک قابل برنامه ریزی کامل ، کارکرد       Up-front ضروری نخواهد شد چون سمعک قابل برنامه ریزی می تواند برای پاسخ های گوناگونی طبقه بندی شود. زمانیکه کاراکترهای سمعک مناسب تعیین می شود ، مهم است که تخمین خوبی از اینکه چگونه سمعک در گوش فرد معین عمل می کند ، بزنیم . پاسخ کوپلر 2cc زمانیکه سمعک انتخاب و سفارش می شود، مورد نیاز است. این تنها راه برای ارتباط پاسخ مناسب سمعک با سازنده آن است. چون تنظیم کننده برای تغییر پاسخ سمعک های مرسوم محدود میکند ، پردازش تشخیص کوپلر 2cc اهمیت ویژه ای زمان تنظیم سمعک های مرسوم دارد. با تعیین کردن اینکه چگونه کوپلر 2cc منجر به پاسخ مناسب در گوش فرد می شود، نیاز به تعدیل پتانسیومترهای مهم زمان تنظیم ممکن است صورت نگیرد. Chapter 1 از این بخش را برای توضیح جزئیات اندازه گیری های کوپلر ببینید. در اینجا دو هدف در پردازش قبل از تنظیم وجود دارد که هریک اطلاعات میانگین گیری و یا بر اساس فرد می توانند در بدست آوردن اهداف مناسب کوپلر استفاده شوند. میانگین گیری داده ها زمانیکه فرد نزدیک به میانگین قرار دارد خوب عمل میکند ؛ هرچند اگر فرد تفاوت های مهمی از میانگین را داشته باشد همانند افراد بسیاری عمل میکند که اهداف تنظیم بدست آمده ممکن است اتفاق بیفتد. این ممکن است در سمعک های قابل برنامه ریزی مشکلی نباشد چون میزان زیادی از انعطاف پذیری تعدیلات برای شنوایی شناس قابل دسترس است. یک سمعک مرسوم تغییرات مهمی را که در تنظیم مهم هستند ممکن است اصلاح نکند اگر سمعک در گوش واقعی همانگونه که پیش بینی شده بود عمل نکند. این روشن نیست که اندازه گیری های فردی بیماران را راضی تر کند. هرچند ، عدم بکارگیری اندازه گیری های فردی در اهداف کلی می تواند نیازی برای بکارگیری وسیع تر انتخاب سمعک در طول پروسه تنظیم را ایجاد کند. بنابراین آزمایشگر تنظیم تکنولوژی مرسوم ممکن است بخواهد میزان اندازه گیری های فردی را در کوپلر 2cc بررسی کند تا نیاز به تعدیلات سمعک را برای match اهداف متنوع گوش واقعی در زمان تنظیم به حداقل برسد.