دست نوشته های ما

در بیشتر برنامه های توانبخشی شنیداری کودکان کاشت شده والدین مشارکت داده می شوند . اگر چه خانواده ی متعهد ضرورتاً ضمانتی برای استفاده ی موفق از کاشت نیست کودک احتمالاً بدون آن استفاده کننده ی موفقی نخواهد بود . والدین متعهد تمامی یا بسیاری از رفتارهای زیر را نشان می دهند :

•مطمئن شدن از اینکه کودک به طور منظم از بهترین برند سمعک دستگاه کاشت استفاده می کنند  .

•مطمئن شدن از اینکه دستگاه به خوبی کار می کند . 

•تحریک دائم ، شنیداری گفتار و الگوی خوب زبانی در طول روز 

•تحریک تولیدی گفتار و زبان کودک 

•تشویق مکرر کودک به گفتگو 

•حفظ ارتباط منظم با مربیان مدرسه 

•شرکت در تکمیل و اجرای برنامه ی آموزشی کودک . 

ملاحظات اجتماعی :

والدین کودک کاندید کاشت حلزون شنوایی باید از اختلاف نظرها افت شنوایی پیرامون کاشت آگاه باشند . بسیاری از اعضای جامعه ی ناشنوا از کاشت حلزون در خردسالان ناشنوای پیش از زبان آموزی جلوگیری می کنند . کاشت حلزون می تواند از عضویت کودک در جامعه ی ناشنوایان جلوگیری کند یا آن را به تأخیر بیندازد .

پس از کاشت کودک به دلیل لزوم تحریک شدید شنوایی و تأکید به مهارت های ارتباطی شنیداری / شفاهی در کودکی ممکن است زبان اشاره را یاد نگیرد یا در جامعه ی ناشنوا پذیرفته نشود . از سوی دیگر کودک ممکن است به آسانی با دنیای شنوا یکپارچه شود . این امکان نیز وجود دارد که کودکان کاشت شده به لحاظ فرهنگی دربه در شوند و به هیچ کدام از دو جامعه ( ناشنوا و شنوا ) متعلق نباشند . همچنین کاشت حلزون شنوایی ممکن است پذیرش والدین درباره ی کاهش شنوایی کودک را به تأخیر بیندارد . 

امروزه مناظره و بحث درباره ی کاشت حلزون کودکان در عرصه ی عمومی به همان شدتی است که در 27 ژوئن 1990 بود . هنگامی که FDA عرضه ی دستگاه های کاشت حلزون چند کاناله برای کاشت کودکان 2 ساله را به بازار تأیید کرد . 

در آن زمان در پاسخ به تصمیم FDA انجمن ملی ناشنوایان بیانیه ای صادر کرد و ضمن ابراز تأسف تصمیم FDA که  علمی ، اصولی و اخلاقی نمی دانست به انتقاد گرفت و در ادامه خواستار رد تأیید بازاریابی شد . خشم مشابهی نیز درباره ی انجام کاشت در کودکان در مقاله ی مجله ی نیویورک تایمز ( 1994 ) ابراز شد. 

گزارشگر مجله پس از مصاحبه های متعدد با اعضای جامعه ی ناشنوا عقیده زیر را ابراز کرد : 

"کاشت حلزون شنوایی بیش از هر چیز دیگری ، جراحی تغییر جنسیت را به یاد  من می اندازد . آیا اگر جنس خواهان واقعاً عضو جنسی را که انتخاب می کنند هستند . آنها شبیه جنس دیگر به نظر می رسند ، نقش دیگری را به پیرگوشی عهده می گیرند اما تمامی کارکرد درونی جنس دیگر را ندارند و نمی توانند کودکانی که به لحاظ ارگانیک عضو جنس انتخاب شده باشند را بوجود آورند . کاشت حلزون شنوایی به شما اجازه نمی دهد بشنوید بلکه چیزی شبیه شنیدن فراهم می کند . "

در ژوئن 1998 واشینگتن پست مقاله ی دقیقی دربا ره ی فرهنگ ناشنوایان و خشم اعضای آن درباره ی کاشت حلزون  شنوایی و افرادی که به ناشنوایی به عنوان آسیب نگاه می کنند و دیدگاه های رایج درباره ی کودکان کاشت حلزون شده و دیدگاهی که کودکان باید به وسیله ی اعضای فرهنگشان ترقی کنند تا اعضای خانواده شان را منتشر کرد :