loading...

دست نوشته های ما

برای حفظ ثبات وضعیت، مسیر VSR باید موقعیت فضایی همه بخش های بدن را نسبت به یک حالت  مرجع زمین ثابت (earth-fixed) کشف کند. سمعک با این حال سیستم های بینایی و حس عمقی، اطلاعات  موقعیتی مربوط

بازدید : 22 دوشنبه 13 مرداد 1399 نظرات (0)

برای حفظ ثبات وضعیت، مسیر VSR باید موقعیت فضایی همه بخش های بدن را نسبت به یک حالت 

مرجع زمین ثابت (earth-fixed) کشف کند. سمعک با این حال سیستم های بینایی و حس عمقی، اطلاعات 

موقعیتی مربوط به یک حالت رفرنس که خودش ممکن است نسبت به حالت مرجع زمین ثابت تغییر 

کند را در اختیار می گذارند. برای مثال اگر ما روی یک سطح سخت بایستیم، گیرنده های حس 

عمقی مفصل مچ پا می توانند موقعیت قسمت های پایین تر پا نسبت به سطح حمایتی را تشخیص 

دهند. اگر موقعیت سطح حمایتی نسبت به حالت مرجع earth-fixed درک شود بنابراین تشخیص 

موقعیت بخش های بدن می تواند از ورودی های حس عمقی استنباط شود. در غیر این صورت، 

چون ممکن است حالتی برای سطح حمایتی متحرک یا تابع حرکت باشد، راهنمایی های حس عمقی 

اطلاعات تشخیص موقعیتی صحیح نسبت به حالت مرجع earth-fixed را فراهم نمی کنند.

به طور مشابه، سیستم بینایی تنها در صورت وجود یک شی در میدان بینایی با موقعیت شناخته شده 

نسبت به حالت مرجع earth-fixed می تواند اطلاعات تشخیص موقعیتی صحیح را در اختیار 

گذارد. برای مثال، در زمان فرود یک هواپیما فرد باید ابتدا به خارج از پنجره نگاه کند و موقعیت 

هواپیما نسبت به یک شی روی زمین را تعیین کند. و بعد از این کار، ورودی های بینایی می توانند 

موقعیت بدن نسبت به حالت مرجع earth-fixed را فراهم کنند. 

بر روی زمین و درحضورجاذبه، سیستم وستیبولار تنها مکانیسم حسی است که اطلاعات تشخیص 

موقعیتی نسبت به حالت مرجع earth-fixed را فراهم میکند. این جنبه منحصر به فرد سیستم 

وستیبولار یک نقش مهم ایفا می کند چون برای تعیین موقعیت بدن، ورودی های حسی چندین گیرنده 

سنجیده و جمع می شوند. وقتی ابهامی در ورودی های حسی وجود داشته باشد، مسیر VSR از 

اطلاعات سیستم وستیبولار برای حفظ ثبات وضعیت استفاده می کند.

چه میزان نقص کلی ورودی های وستیبولار عملکرد VSR را تحت تاثیر قرار می دهد؟ درشرایطی 

که ورودی های بینایی  یاحس عمقی بتواننداطلاعات تشخیص موقعیتی صحیح رانسبت به حالت 

مرجع earth-fixed فراهم کنند، ثبات وضعیت آسیب قابل توجهی نمی بیند. یک مثال ازچنین 

وضعیتی ایستادن روی یک سطح سخت با چشمان بازمی باشد. ازطرف دیگرزمانی که یک بیمار 

بانقص کامل عملکرد وستیبولار روی یک سطح متحرک ودرتاریکی کامل یا با چشمان بسته می 

ایستد، ثبات وضعیت خیلی بدتر می شود. تحت این شرایط ، هیچ کدام از سیستم های بینایی و حس 

عمقی اطلاعات موقعیت صحیح فضایی رافراهم نمی کنند و در نتیجه احتمال داردکه بیمارسقوط کند.

ارسال نظر برای این مطلب

کد امنیتی رفرش
اطلاعات کاربری
  • فراموشی رمز عبور؟
  • آمار سایت
  • کل مطالب : 156
  • کل نظرات : 0
  • افراد آنلاین : 1
  • تعداد اعضا : 0
  • آی پی امروز : 32
  • آی پی دیروز : 9
  • بازدید امروز : 67
  • باردید دیروز : 14
  • گوگل امروز : 0
  • گوگل دیروز : 0
  • بازدید هفته : 142
  • بازدید ماه : 335
  • بازدید سال : 2,637
  • بازدید کلی : 6,661