دست نوشته های ما

افرادي گه يك فرايند مقايسه جفتي را وقتي كه آنها به چندين محرك گوش ميدادند ، انتخاب مي شد، مقايسه كردند.سایت تهران صفیر براي يك زير مجموعه اي از گروه ها ( آنهايي كه كاهش شنوايي هموار متوس تا شديد داشتند ) پاسخي كه در يك گفتار نامفهوم به حداكثر رسيده بود بسيار بالاتر از شرايط زندگي واقعي نسبت به پاسخ NAL-R  در فركانس 250HZ تا   1KH بود.

نهايتا Van Buuren et al(1995)  نشان داد كه يك رنج وسيعي از پاسخ ها آستانه هاي دريافت گفتار  مشابهي در نويز توليد مي كنند. اين پاسخ ها بوسيله هيچ فرمولي با اين تجويزها مقايسه نشد . قابل توجه است كه پاسخ براي گفتاري كه ميانه ديناميك رنج در همه فركانس هايي كه بالاترين درجه وضوح و ناخوشايندي را دريافت مي كنند ، تقويت مي شود و مقايسه مي شود تا بلندي مطلوب و درجه تيزي را داشته باشد. اين نتايج شرايط مطلوب تقويت كردن گفتار تا ميانه ديناميك رنج را نشان مي دهد . همچنين تغيير اندكي از هدف ممكن است فقط نتايج معكوس كوچكي داشته باشد. در يك تجويز مطلوب وقتي كه سطح ورودي تغيير كند گفتار از ميانه ديناميك رنج تغيير خواهد كرد. اگر تجويز زير سطح مطلوب باشد، تغيير از ميانه ديناميك رنج بزرگتر از حد لازم خواهد بود. 

بطور متعادل مدارك تجربي نشان مي دهد كه تجويز تجويز NAL-RP يك شروع تخمين معقول پاسخ فركانسي بهره لازم براي يك بيمار خاص را فراهم ميكند . بهترين پاسخ براي يك شخص ممكن است منطبق با تجويز نباشد ، اما اين محدوديت يكسان به نظر مي رسد كه براي بيشتر فرمول هاي متغييري كه تنها بر اساس آستانه مبتني شده اند به كار برده مي شود.نياز به ارزيابي منحصر بفرد و ميزان سازي درست ،‌به طور بالقوه متفاوت از پاسخ تجويز شده است و به نظر مي رسد براي كساني با كاهش شنوايي شديد تا عميق بزرگتر باشد. دو نكته مهم  و قابل توجه در مورد پاسخ NAL-RP  وجود دارد. اول، مواد استفاده شده در همه مطالعات تحقيقاتي ذكر شده يك فركانس زير بزرگتر از آني كه در فرايند NAL-RP تجويز شده است استفاده نشده است (اغلب حتي هدف بهره NAL-RP در 4KH در اجزاي معمول سمعك بدست نمي آيد)