ﻧﻮزادان از ﻫﻤﺎن اﺑﺘﺪا ﻗﺎدرﻧﺪ ﺻﺪاﻫﺎي ﻣﺤﯿﻂ را ﺑﺸﻨﻮﻧﺪ ﺣﺘﯽ اﻣﺮوزه ﺛﺎﺑﺖ ﺷﺪه ﮐﻪ ﺟﻨﯿﻦ اﻧﺴﺎن در ﺷﮑﻢ ﻣﺎدر ﻣﯽﺗﻮاﻧﺪ ﺻﺪاﻫﺎي ﺑﻠﻨﺪ ﻣﺤﯿﻂ اﻃﺮاف ﻣﺎدر را ﺑﺸﻨﻮد و ﺑﺪﯾﻦ ﺗﺮﺗﯿﺐ ﺷﻨﻮاﺋﯽ ﺑﯿﻦ ﺳﺎﯾﺮ ﺣﻮاس اﻧﺴﺎن ﺗﻘﺪم زﻣﺎﻧﯽ دارد. در ﺳﺎل اول زﻧﺪﮔﯽ ﮐﻪ دوره ﭘﯿﺶزﺑﺎﻧﯽ ﻧﺎﻣﯿﺪه ﻣﯽﺷﻮد، رﻓﺘﺎرﻫﺎي آﻧﺎن ﻧﻈﯿﺮ ﮔﺮﯾﻪ ﮐﺮدن، ﺗﻮﻟﯿﺪ ﺻﺪا و ﻗﺎن و ﻗﻮن ﮐﺮدن ﻣﺎﻧﻨﺪ ﺳﺎﯾﺮ ﮐﻮدﮐﺎن اﺳﺖ ﺑﺎ اﯾﻦ ﺗﻔﺎوت ﮐﻪ در ﮐﻮدﮐﺎن ﺷﻨﻮا، ﻗﺎن و ﻗﻮن ﺑﻪ ﺗﺪرﯾﺞ ﺗﺒﺪﯾﻞ ﺑﻪ ﮐﻠﻤﻪ ﻣﯽﺷﻮد وﻟﯽ در ﮐﻮدك آﺳﯿﺐدﯾﺪه ﺷﻨﻮاﯾﯽ اﯾﻦ ﺗﺤﻮل ﺻﻮرت ﻧﻤﯽﮔﯿﺮد (Wallman، 1989). ﻫﻨﮕﺎﻣﯽﮐﻪ از آﺳﯿﺐ ﺷﻨﻮاﺋﯽ ﻧﺎم ﻣﯽﺑﺮﯾﻢ ﻣﻨﻈﻮر داﻣﻨﻪ وﺳﯿﻌﯽ از اﺧﺘﻼﻻت از آﺳﯿﺐ ﺟﺰﺋﯽ ﺗﺎ ﻧﺎﺷﻨﻮاﺋﯽ ﮐﺎﻣﻞ اﺳﺖ ﮐﻪ ﺗﻮاﻧﺎﺋﯽ ﻓﺮد در ﭘﺮدازش اﻃﻼﻋﺎت زﺑﺎنﺷﻨﺎﺧﺘﯽ از ﻃﺮﯾﻖ ﺷﻨﻮاﺋﯽ آﺳﯿﺐ ﻣﯽﺑﯿﻨﺪ و ﯾﺎدﮔﯿﺮي زﺑﺎن ﺑﺰرﮔﺘﺮﯾﻦ ﭼﺎﻟﺶ ﮐﻮدﮐﺎن ﻧﺎﺷﻨﻮا و ﺳﺨﺖﺷﻨﻮا اﺳﺖ. ﮐﻮدﮐﺎن ﻧﺎﺷﻨﻮا ﺑﺎﯾﺪ زﺑﺎن را ﺑﺎ اﺳﺘﻔﺎده از ﺣﻮاس دﯾﮕﺮ از ﺟﻤﻠﻪ ﺣﺲ ﺑﯿﻨﺎﯾﯽ ﯾﺎد ﺑﮕﯿﺮﻧﺪ، ﮐﻮدﮐﺎن ﺳﺨﺖﺷﻨﻮا ﻧﯿﺰ ﻣﻌﻤﻮﻻ اﻃﻼﻋﺎت ﺷﻨﯿﺪاري را به صورت ﻧﺎﻗﺺ ﯾﺎ ﺗﻌﺮﯾﻒ ﺷﺪه درﯾﺎﻓﺖ ﻣﯽﮐﻨﻨﺪ (Hafmister، 1996). ﮐﻤﺒﻮد در ﺗﺠﺮﺑﻪ ﺷﻨﯿﺪاري ﻣﻤﮑﻦ اﺳﺖ ﻣﺴﺘﻘﯿﻢ ﯾا ﻏﯿﺮﻣﺴﺘﻘﯿﻢ ﺑﺎﻋﺚ ﺗﺄﺧﯿﺮ در رﺷﺪ و ﺗﮑﺎﻣﻞ زﺑﺎن اﯾﻦ ﮐﻮدﮐﺎن ﺷﻮد. ﺑﻨﺎﺑﺮاﯾﻦ آسیب ﺷﻨﻮاﺋﯽ ﺑﯿﺸﺘﺮﯾﻦ ﺗﺄﺛﯿﺮ را ﺑﺮ ﺗﻮﻟﯿﺪ و درك زﺑﺎن ﯾﻌﻨﯽ ﺑﺮ ﺟﻨﺒﻪﻫﺎي ﻣﺨﺘﻠﻒ ﺻﺮف و ﻧﺤﻮ و ﻧﯿﺰ جنبه‌های ﻣﻌﻨﺎﺷﻨﺎﺧﺘﯽ و ﮐﺎرﺑﺮدﺷﻨﺎﺧﺘﯽ زﺑﺎن ﭼﻪ در ﺣﻮزه ﮔﻔﺘﺎر و ﭼﻪ در ﺣﻮزه ﻧﻮﺷﺘﺎر دارد و اﯾﻦ ﻧﻘﺎﯾﺺ ﻋﻤﺪه و ﻗﺎﺑﻞﺗﻮﺟﻪ در زﺑﺎن آﺳﯿﺐدﯾﺪﮔﺎن ﺷﻨﻮاﺋﯽ ﭼﻪ در ﺑﻌﺪ درﮐﯽ و ﭼﻪ در ﺑﻌﺪ ﺑﯿﺎﻧﯽ اﺛﺮات ﺟﺒﺮانﻧﺎﭘﺬﯾﺮي در ارﺗﺒﺎﻃﺎت ﺧﺎﻧﻮادﮔﯽ، ﻓﺮﻫﻨﮕﯽ، اﺟﺘﻤﺎﻋﯽ، آﻣﻮزش و ﺣﺮﻓﮥ آنﻫﺎ ﺑﻪ ﺟﺎي ﻣﯽﮔﺬارد. از اﯾﻦ رو، ﺷﺨﺺ ﻧﺎﺷﻨﻮا در مهم‌ترین رﮐﻦ زﻧﺪﮔﯽ ﯾﻌﻨﯽ رواﺑﻂ اﺟﺘﻤﺎﻋﯽ دﭼﺎر ﺷﮑﺴﺖ و ﻗﻄﻊ ارﺗﺒﺎط ﻣﯽﺷﻮد. ﻧﺎﺷﻨﻮاﯾﯽ ﻋﻼوه ﺑﺮ آﺳﯿﺐ ﺟﺪي ﺑﻪ ﻧﻈﺎم ﺷﮑﻞﮔﯿﺮي زﺑﺎن و اﺧﺘﻼل در اﻟﮕﻮﻫﺎي ﺑﺮﻗﺮاري ارﺗﺒﺎط ﺷﻔﺎﻫﯽ و ﻏﯿﺮﺷﻔﺎﻫﯽ، ﻣﻨﺠﺮ ﺑﻪ، ﺑﻪ وﺟﻮد آﻣﺪن ﻣﺤﺼﻮل ﭘﯿﭽﯿﺪهای از ﻧﺎﺗﻮاﻧﯽ ارﺗﺒﺎﻃﯽ، ﻣﺤﺪودﯾﺖ ﺗﻔﮑﺮ و اﻧﺪﯾﺸﻪ اﻧﺘﺰاﻋﯽ، ﮐﻨﺪي درك وﻗﺎﯾﻊ ﻣﺤﯿﻂ و در ﻧﻬﺎﯾﺖ دست‌پاچگی رواﻧﯽ و اﺛﺮات ﺳﻮء آن ﻣﯽﮔﺮدد
منابع کلمات بالا:https://tehransafir.com
درمان کم پشتی مو در زنان