دست نوشته های ما

علاوه بر آسیب های سر یا گوش یا وجود جسم خارجی در گوش ، شرایط پزشکی زیر می تواند باعث کاهش شنوایی در یک طرف شود:

نوروم صوتی: نوعی تومور که روی عصبی که بر شنوایی تأثیر می گذارد فشار می آورد

پارگی لاله گوش: سوراخ یا پارگی کوچک در لاله گوش

لابیرنتیت: نوعی اختلال است که باعث تورم و تحریک دستگاه گوش داخلی می شود

بیماری منیر: اختلالی است که گوش داخلی را تحت تأثیر قرار می دهد و در نهایت منجر به ناشنوایی می شود

نوروفیبروماتوز نوع 2: بیماری ارثی است که باعث می شود رشد غیرسرطانی روی عصب شنوایی ظاهر شود

اوتیت خارجی (گوش شناگر): التهاب گوش خارجی و مجرای گوش

اوتیت میانی همراه با افیوژن: عفونت با مایع غلیظ یا چسبناک پشت پرده گوش

زونا: عفونت ناشی از همان ویروس است که باعث آبله مرغان می شود

سندرم ری: نوعی اختلال نادر است که بیشتر در کودکان مشاهده می شود

آرتریت تمپورال: التهاب و آسیب رگهای خونی سر و گردن

نارسایی مهره مهره ای: جریان خون ضعیف در پشت مغز

کاهش شنوایی در یک گوش ممکن است در نتیجه داروهای تجویز شده مانند:

داروهای شیمی درمانی

دیورتیک هایی مانند فوروزماید

سمی سالیسیلات (آسپرین)

آنتی بیوتیک هایی مانند استرپتومایسین و توبرامایسین

کاهش شنوایی در یک گوش چگونه تشخیص داده می شود؟

براساس موسسه ملی ناشنوایی و سایر اختلالات ارتباطی (NIDCD) ، حدود 10 تا 15 درصد از افرادی که از شنوایی ناگهانی رنج می برند دلیل قابل تشخیصی برای وضعیت خود دارند. مهم است که هر وقت دچار کم شنوایی در یک گوش یا هر دو گوش شدید ، با او قرار ملاقات بگذارید.

در طول ویزیت ، پزشک علائم و سابقه پزشکی شما را بررسی می کند و از گوش ، بینی و گلو معاینه فیزیکی می کند.

همچنین ممکن است پزشک آزمایش شنوایی را تجویز کند. در طول این آزمایش ، پزشک یا متخصصی که به عنوان شنوایی شناس شناخته می شود ، نحوه پاسخگویی شما به طیف وسیعی از صدا و صدا را در سطوح مختلف صدا اندازه گیری می کند. این آزمایشات می تواند به پزشک شما کمک کند تا بخشی از گوش را که تحت تأثیر قرار گرفته است تعیین کند ، که می تواند سرنخ هایی را در مورد علت اصلی کاهش شنوایی ارائه دهد و همچنین تجویز سمعک هوشمند می تواند کمک به سزایی کند.

گزینه های درمانی برای کاهش شنوایی شما به علت وضعیت شما بستگی دارد. در برخی موارد ، کاهش شنوایی غیرقابل برگشت خواهد بود. اگر هیچ روش درمانی دیگری برای کاهش شنوایی شما وجود نداشته باشد ، ممکن است پزشک شما سمعک را برای کمک به بهبود شنوایی شما توصیه کند.

سایر گزینه های درمانی ممکن است شامل موارد زیر باشد:

جراحی برای ترمیم گوش یا برداشتن تومور

آنتی بیوتیک برای درمان عفونت

استروئیدها برای کاهش التهاب و تورم

توقف استفاده از دارویی که ممکن است باعث کاهش شنوایی شود

کاهش شنوایی ناشی از تجمع موم را می توان با برداشتن آرام موم گوش برطرف کرد. می توانید محصولات بدون نسخه در خانه مانند پراکسید هیدروژن ، چند قطره روغن معدنی ، روغن کودک یا محصولات پاک کننده موم گوش مانند دبروکس را امتحان کنید. اگر این محصولات ظرف چند روز وضعیت شما را بهبود نمی بخشند ، همیشه باید از متخصصان کمک بگیرید. استفاده طولانی مدت از این محصولات می تواند باعث تحریک گوش شما شود. اگر جسم خارجی در گوش دارید که بر شنوایی شما تأثیر می گذارد ، خود به خود اقدام به برداشتن آن نکنید. برای بیرون آوردن جسم خارجی هرگز پنبه پنبه یا هر چیز دیگری مانند موچ را وارد نکنید ، زیرا این اشیا می توانند باعث آسیب به گوش شوند. اگر علائم اضافی مانند سرگیجه ، ضعف صورت ، عدم تعادل یا علائم عصبی را تجربه می کنید ، باید بلافاصله توسط پزشک ارزیابی شوید.

منبع مقاله