دست نوشته های ما

اثرات آن در افراد مسن با افزايش يا كاهش تنظيم پروتئين هاي خاص ويا عامل ها مي توان به وضوح آزمايش كرد. اخيراًنشان دادهاند كه اختلال در آنزيمهاي ضد اكسايش مي باشد(پروتئين هايي كه فعاليت هاي مهم اینجا را کلیک کنید شيميايي را برطرف مي كند(ROS) با سالخوردگي هر دو (آنزيم هاي ضد اكسايش و پروتئين هاي خاص)افزايش يافته وتشديدكننده ي آسيب صدا هستند. دليل آن اين بوده است.تحقيقات با شتاب زيادي در اين زمينه انجام شده است و اثر ديگر جهش ها نيز مورد آزمون قرار گرفته است.

شنوايي مركزي در نتيجه ي انحطاط دوره اي

تغييرات وابسته به سن در پيرامون سيستم شنوايي مركزي شكل هاي مختلفي دارد واثرات مختلف روي درك شنوايي را نشان مي دهد.بنابراين اهميت تشخيص بين اثرات مستقيمي كه سالخوردگي روي شنوايي دوره اي(وابسته به محيط)و سيستم شنوايي مركزي عصبي (ACNS)دارد،و ترتيب واثرات وابسته به محيط پاتولوژي تنها روي عملكرد (ACNS)اثر دارد.اولاً،اگر ما به مشاهدات قبل تر بنگريم،بيشترين مشاهدات اثرات وابسته به محيط پاتولوژي هستندو انتظار مي رود به افزايش آستانه هاي شنوايي،كاهش ميزان حركت(از طريق  كاهش تراكم خطي) وكاهش فركانس هاي تفكيك پذير(دقت)هر دو از پيرگوشي حسي و عروقي مورد انتظار مي باشدبراي نشان دادن همه ي اثرات 3گانه ،ازراه سلول هاي مويي مياني بيروني فعاليتشان را پردازش مي كنند.

بالا بردن آستانه ها،به طور مسلم اختلال ايجاد شده را بازيابي مي كند.علاوه براين صداي انتشار يافته و كاهش حركت و بويايي،با ارائه ي طيفي از محركات آن را از حالت طبيعي خارج مي كند.صداي موضعي ممكن است موجب اختلال شود و پيرگوشي عصبي ايجاد كند.زيرا اعضاي كورتي مستقيماً آوران دريافت نمي كنند،ميزان آستانه هاي حساسيت،ميزان تحرك،وتن فركانس از نورون هاي آوران گذران فردي ممكن است طبيعي باشند(بستگي به اين دارد كه ؛آيا سلول مويي داخلي سيناپس آوران آن به طور عادي در حال كار مي باشد.)