اين اختلاف زماني را «زمان شروع واكه» مي گويند. لسيكر وبسایت و آبرامسون (1964) اولين پژوهشگراني بودند كه VOT را تعريف كرده و آن را در زبان هاي گوناگون بررسي كردند.
همخوان هاي انسدادي واكدار داراي VOT كوتاه و همخوان هاي انسدادي بيواك داراي VOT طولاني هستند. VOT منفي نيز در بسياري از زبان ها ديده شده است. حال تعيين بحث ادراك مقوله اي مي پردازيم. براي دريافت دقيق اين مطلب ناگريز هستيم از تصوير بهره بگيريم كع مراحل شناساييVOT دو صداي /d/ تا /t/ را نشان داده است.
همانگونه كه مشاهده مي كنيد تمامي VOT ها از 73- ميلي ثانيه تا صفر، به صورت صداي /d/ به /t/ تغيير داده است. در حقيقت اختلاف فيزيكي بين VOT كه در 73- ميلي ثانيه توليد شده و آخرين VOT كه در صفر ميلي ثانيه توليد مي شود و در 100% موارد به صورت /d/ شناسايي مي شود. ادراك همواره به معيار فيزيكي وابسته نيست. به عدم حساسيت نسبت به اختلاف هاي درون مقوله اي و حساسيت به اختلاف ميان مقوله اي، ادراك مقوله اي مي گويند.
بحث ادراك مقوله اي فقط مربوط به VOT نيست. همين پديده در مورد محل هاي توليد صداها نيز مي توان رديابي كرد. جالب اينكه درك واكه پيوسته است و اين يكي ديگر از وجوه اختلاف ميان واكه ها و همخوان ها است.
گفته مي شود كه ادراك مقوله اي از همان دوران نوزادي وجود دارد. خلاصه اينكه دستگاه ادراكي مقوله اي را به منظور تسهيل درك گفتار و مقابله با تغييرات سريع سيگنال گفتاري در زمان به كار گرفته است تا انسان قادر باشد مراحل تشخيص گفتار را سرعت بخشد و اختلاف هاي بي ربط ميان گونه هاي توليد صدا را ناديده بگيرد.
درمان کم پشتی مو در زنان